Jak przygotować się do badań
Wszystko o skierowaniach
- na 8 godzin przed badaniem nie należy nic jeść
- na 4 godziny przed badaniem nie należy nic pić, palić papierosów, żuć gumy
- osoby stale przyjmujące leki np. na nadciśnienie tętnicze choroby serca, padaczkę, powinny zażyć normalną dzienną dawkę swoich leków popijając małą ilością wody – co najmniej 2 godziny przed badaniem, z wyjątkiem leków na cukrzycę i przeciwzakrzepowych
- przed badaniem należy wyjąć protezy zębowe.
- na 3 dni przed zabiegiem należy przejść na dietę płynną
- w dzień poprzedzający badanie rozpoczyna się przyjmowanie specjalnego środka przeczyszczającego
- zaleca się picie dużej ilości płynów , ok 3 litrów na dobę
Plan przygotowania do badania jelita grubego wraz z nazwą środka przeczyszczającego każdorazowo zleca pracownia wykonująca to badanie. Ważne jest ścisłe zastosowanie się do wskazówek – nieprawidłowe przygotowanie skutkuje brakiem możliwości dokładnej oceny śluzówki jelita.
Osoby chore na cukrzycę powinny poinformować pracownika rejestracji podczas zapisu na termin badania o tym fakcie – kolonoskopia w tych przypadkach powinna odbyć się w godzinach porannych.
- pobrania krwi należy dokonać w godzinach porannych
- należy pozostawać na czczo – co oznacza powstrzymanie się od posiłku przez około 12 godzin przed badaniem, dopuszcza się przyjęcie niewielkich ilości wody
- pacjent nie powinien pić alkoholu oraz ograniczyć spożycie używek (np. kawa) 2-3 dni przed badaniem, oraz w miarę możliwości wyeliminować przyczyny stresu
- w miarę możliwości pobranie krwi należy przeprowadzić przed przyjęciem porannej porcji leków, chyba, że lekarz zleci inaczej
- 30 minut przed badaniem pacjent powinien pozostawać w spoczynku (pozycja siedząca)
- Pacjentów, którzy planują wykonanie doustnego testu obciążenia glukozą (OGTT) zapraszamy na badanie najpóźniej o godzinie 9:00. Należy zarezerwować 2 godziny, w trakcie których pacjent pozostaje w przychodni!
Mocz do badania ogólnego i na posiew pobiera się rano, po odpoczynku nocnym.
- przed badaniem należy zaopatrzyć się w pojemnik jednorazowy lub sterylny / płytkę Uromedium (posiew moczu)
- przed pobraniem próbki moczu należy dokładnie ciepłą wodą z mydłem umyć ręce i ujście cewki moczowej. Do wytarcia powinien posłużyć jednorazowy ręcznik
- do pojemnika pobiera się mocz z tzw. „środkowego strumienia” –najpierw należy oddać pierwszą , niewielką część moczu do toalety, następnie drugą pobrać do pojemnika i ostatnią-końcową porcję moczu znowu oddać do toalety
- następnie pojemnik szybko szczelnie zamknąć i dostarczyć jak najszybciej do punktu pobierania materiału do badań. Jeśli nie można tego zrobić od razu pojemnik można umieścić w lodówce, a następnie w najszybszym możliwym czasie dostarczyć do badania.
- 3-4 dni przed badaniem po każdym posiłku zażyć 2 kapsułki środka ułatwiającego wydalenie gazów jelitowych ( Espumisan)
- 2 dni przed badaniem unikać produktów powodujących powstawanie nadmiernej ilości gazów (np.: napoje gazowane, świeże warzywa owoce, otręby, kasza, świeże pieczywo)
- osoby otyłe ze skłonnością do zaparć powinny zastosować środki przeczyszczające
- w dniu poprzedzającym badanie ostatni posiłek zjeść nie później niż o godzinie 18.00- raczej dieta płynna
- w dniu badania – pozostać na czczo, nie należy nic pić ani jeść, nie wolno palić papierosów, nie wolno żuć gumy i zażyć tylko niezbędne leki, popijając niewielką ilością niegazowanego płynu
Pacjent ubezpieczony ma prawo do korzystania z bezwzględnie koniecznych do diagnostyki i leczenia badań dodatkowych i konsultacji. Ocena czy badania te są faktycznie konieczne każdorazowo należy do prowadzącego diagnostykę i leczenie lekarza, który w takiej sytuacji wystawia skierowanie i pokrywa ich koszty.
Wszelkie badania wykonywane na życzenie pacjenta (wynikające z ciekawości, obaw w związku ze stosowanymi używkami np. palenie papierosów, chęci wykonania profilaktycznych badań – są płatne przez pacjenta).
- W przypadku, gdy pacjent objęty jest leczeniem specjalistycznym i wymaga w związku z tym leczeniem wykonania niezbędnych dodatkowych badań diagnostycznych – skierowania na te badania wystawia i pokrywa koszty tych badań leczący lekarz specjalista.
- W przypadku zakwalifikowania pacjenta do leczenia szpitalnego/operacyjnego – konieczne badania diagnostyczne i konsultacje wykonuje szpital.
- W przypadku gdy pacjent korzysta z leczenia prywatnego – koszty wymaganych badań diagnostycznych pokrywa pacjent.
W tych przypadkach odsyłanie pacjenta po skierowanie na badania do poradni lekarza rodzinnego jest całkowicie nieuprawnionym nadużyciem i zbędną fatygą dla pacjenta. Akty prawne nie przewidują konieczności / możliwości wykonywania raz w roku badań diagnostycznych! Obowiązek zlecania badań profilaktycznych wraz z określeniem terminów ich realizacji funkcjonuje jedynie w medycynie pracy i medycynie sportu.
- w kontynuacji leczenia
– na badania diagnostyczne
– na świadczenia w ramach ambulatoryjnej opieki specjalistycznej
– na leczenie uzdrowiskowe
– na rehabilitację
– na opiekę dlugoterminową
– każdorazowo wystawia lekarz, który stwierdza zasadność i potrzebę takiego skierowania w ramach ważnej umowy z NFZ ( lekarz specjalista lub lekarz POZ)
- na badania diagnostyczne – jeśli pacjent objęty opieką specjalisty wymaga wykonania niezbędnych dodatkowych badań diagnostycznych, skierowania na te badania wystawia i pokrywa ich koszty – lekarz specjalista
- na leczenie szpitalne
– każdy lekarz ( również działający prywatnie) - na leczenie uzdrowiskowe
– lekarz ubezpieczenia zdrowotnego – specjalista lub POZ - na transport sanitarny
– lekarz lub felczer ubezpieczenia zdrowotnego - na transport sanitarny w POZ
– lekarz POZ - na realizację zadań pielęgniarki POZ
– lekarz POZ i inni lekarze ubezpieczenia zdrowotnego.
Skierowania z brakami, pozbawione części istotnych danych, nie mogą być przyczyną odmowy przyjęcia lub niewpisania pacjenta na listę oczekujących– niemniej brakujące dane należy uzupełnić w późniejszym terminie.
Pacjent ma obowiązek dostarczyć oryginał skierowania nie później niż w terminie 14 dni roboczych od dnia dokonania wpisu na listę oczekujących, pod rygorem skreślenia z listy oczekujących. Jeśli pacjent nie przyjdzie na wyznaczoną wizytę, zostaje skreślony z listy oczekujących ( o ile nie uprawdopodobni, że niezgłoszenie nastąpiło z powodu siły wyższej), a świadczeniodawca zwraca mu oryginał skierowania.
W celu otrzymania porady specjalistycznej – pacjent może się wpisać na listę oczekujących tylko u jednego świadczeniodawcy – zasada ta dotyczy również świadczeń udzielanych bez skierowania
Każdy lekarz leczący pacjenta w poradni specjalistycznej zobowiązany jest nie rzadziej niż raz w roku ( co 12 miesięcy) do pisemnego informowania lekarza kierującego i lekarza poz o rozpoznaniu, sposobie leczenia, rokowaniu, ordynowanych lekach, ich dawkowaniu, okresie ich stosowania oraz wyznaczonych wizytach kontrolnych
W przypadku, gdy pacjent objęty jest leczeniem specjalistycznym i wymaga w związku z tym leczeniem wykonania niezbędnych dodatkowych badań diagnostycznych – skierowania na te badania wystawia i pokrywa koszty tych badań leczący lekarz specjalista.
W przypadku zakwalifikowania pacjenta do leczenia szpitalnego/operacyjnego – konieczne badania diagnostyczne i konsultacje wykonuje szpital.
- ambulatoryjna opieka specjalistyczna ( tzw. „specjaliści”)
- leczenie szpitalne (poza stanami nagłymi wymagającymi interwencji natychmiastowej)
- leczenie uzdrowiskowe/sanatoryjne – rehabilitacja lecznicza (ambulatoryjna)
- opieka nad przewlekle chorymi
Skierowanie powinien wystawić lekarz zalecający takie leczenie
- jeśli w karcie informacyjnej z leczenia szpitalnego, SOR-u itp. wskazana jest kontynuacja leczenia – skierowanie powinien wystawić lekarz prowadzący leczenie pacjenta w tym szpitalu, jeśli laryngolog uważa, że pacjent powinien być skonsultowany przez neurologa – skierowanie do poradni neurologicznej wystawia laryngolog.
Jedno skierowanie – jedna rejestracja
Pamiętaj!!!
Na podstawie jednego skierowania możesz zarejestrować się tylko w jednej placówce!
Pacjenci wymagający większej niż jedna liczby porad specjalistycznych z danej przyczyny przedstawiają skierowanie TYLKO przy pierwszorazowym zgłoszeniu do wybranej poradni specjalistycznej.
Skierowanie jest ważne tak długo- dopóki istnieją przesłanki wskazujące na potrzebę podjęcia działań diagnostycznych i terapeutycznych.
Zachowuje ono ważność do czasu realizacji, np. poprzez ustalenie terminu przyjęcia pacjenta do szpitala lub poradni -nawet jeśli termin jest odległy, kilkumiesięczny!
Po objęciu pacjenta opieką danej poradni, skierowanie jest ważne tak długo, jak długo utrzymuje się problem zdrowotny będący przyczyna wydania skierowania i jak długo lekarz specjalista prowadzący pacjenta wyznacza terminy kolejnych wizyt.
Raz wydane skierowanie może zachować ważność przez całe życie pacjenta!!
Wyjątkami są:
- skierowanie na leczenie uzdrowiskowe
– podlega weryfikacji po upływie 18 miesięcy od jego wystawienia - skierowanie do poradni rehabilitacyjnej
– ważne przez 12 miesięcy od dnia rozpoczęcia leczenia - skierowanie do pracowni fizjoterapii (na zabiegi fizjoterapeutyczne )
– traci ważność, jeśli nie zostanie zarejestrowane w zakładzie rehabilitacji w terminie 30 dni od daty wystawienia - skierowanie do szpitala psychiatrycznego
– ważność upływa po 14 dniach. - w przypadku, gdy mimo istnienia choroby przewlekłej pacjent nie pojawia się na wizyty kontrolne w poradni specjalistycznej przez 730 dni ( 2 lata) wymagane jest wystawienie nowego skierowania celem kontynuacji leczenia.